De facilitator of de Spilter sessie ontwerpers bouwen hun sessie in de relevante werkomgeving. De werkomgeving wordt geselecteerd en voor de specifieke taak configureert. Hierbij verschillen ontwerpers aanzienlijk in stijl en het GDSS kan om die reden maatwerk ingericht worden.

De meeste ontwerpers voegen eerst de relevante methodiek toe, met een duidelijke werkinstructie voor de deelnemers. Vervolgens voegen ze de volgende module (werkomgeving) toe en bouwen op die manier hun sessie op. Pas als het totale proces duidelijk is omkaderd, zullen ze, indien nodig, werkomgevingen in meer detail configureren.

Als een groep bijvoorbeeld een situatie eerst volledig moet begrijpen voordat deze probeert ‘oplossingen’ aan te dragen, kan een begeleider de sessie beginnen met brainstormen en vervolgens thematiseren wat er aan de hand is; laat de groep vervolgens prioriteiten stellen zodat zij het belang van de belangrijkste gegevens volledig begrijpen voordat ze oplossingen gaan zoeken.

Een voorbeeld aanpak zou zijn

1. Een Brainstorm-ruimte toevoegen met de vraag: “Wat is er aan de hand?”
2. Een beoordelingsblad toevoegen met vermelding van ‘Belang’ als het te beoordelen criterium op een numerieke schaal van 0 tot 10
3. Een ‘grondig onderzoek’-ruimte toevoegen met de instructie “Waarom is dit belangrijk?”

Aangezien dit eenvoudige proces perfect zou werken met de standaard werkomgeving-instellingen, is er geen verdere configuratie nodig. Voeg eventueel een gedetailleerde instructie toe in de brainstorm-werkomgeving; bijvoorbeeld: “Vermeld alles wat mogelijk van invloed kan zijn op de situatie.”

In de sessie kan de groep brainstormen over de thema-elementen van de situatie. De facilitator kopieert deze items vervolgens naar het beoordelingsblad. Deelnemers beoordeelden de elementen op belangrijkheid, analyseerden het resultaat rechtstreeks in de resultatentabel of -grafiek en beslissen op welke items ze in de grondig onderzoek-werkomgeving moeten inzoomen.